مسئوليت اجتماعی کارکنان دولت

سید حمید کلانتری در یادداشتی با عنوان مسئوليت اجتماعی کارکنان دولت ‍‍پيشنهاد داده تا طرح «هر كارمند، يك هموطن» به اجرا گذاشته شود.

در شرایط بسیار حساس و عجیبی از تاریخ به سر مییریم، ویروس و بیماری ناشی از کرونا یا کوید ۱۹ عالم گیر شده است وهمه دولت‌ها و ملت‌ها را درگیر خود ساخته است. تهدیدات وسیعی در حوزه سلامت، بیکاری، فقر و سختیهای معیشتی و تبعات اجتماعی آنها را به همراه خواهد داشت، دولت و به ویژه وزارت بهداشت تا سر حد توان خود تلاش‌های لازم را دنبال نموده‌اند هرچند دولت در حوزه کنترل حضور جمعیت در سفرها و شهرها و ادارات و اصناف می‌توانست و می‌تواند قاطع تر و موثرتر عمل نماید تا آسیب پذیری جامعه کمتر شود بسته‌های حمایتی دولت برای اقشار ضعیف، خانواده‌های بی‌سرپرست، نیروهای خدماتی و روزمزد، مشاغل خانگی، واحدهای خرد و کوچک هر چند مفید و ارزشمند است ولی قطعا کافی نیست، البته واقفیم که وضع اقنصای دولت به دلایل متعدد از جمله تحریم‌ها شرایط مطلوب و قابل قبولی نداشته و شرایط تحمیلی کرونا بر اقتصاد، اشتغال و کسب و کار مشکلات را مضاعف ساخته است و به نظر می‌رسد آثار و تبعات این مشکلات ماهها و شاید در کل سال ۱۳۹۹ ادامه داشته باشد.
در این شرایط در کنار اقدامات دولت و دستگاه‌های اجرایی وخدمات موسسات خیریه و نهادهای مردمی و گروههای داوطلب به نظر میرسد با توجه به جمعیت چند میلیونی کارکنان و حقوق بگیران در سطوح مختلف از مدیران ارشد تا مدیران میانی و کارمندان ساده و...

کارشناسان تا دانشگاهیان و فرهنگیان غیر از تلاش صادقانه و مسئولانه در ارائه خدمت سریع و اثربخش به مردم هر یک مسئولیت فردی مشخصی نیز به عهده دارند که به عنوان یک انسان و مسلمان مسئول و یک شهروند و هموطن نسبت به سرنوشت صدها هزار کارگر و نیروی شرکتی و خدماتی و دستفروش و یا زنان سرپرست خانوار بیکار شده که دیگر دریافتی ندارند و برای تامین مایحتاج غذایی و زندگی روزمره شان دچار عسر و حرج و یا تنگدستی شده‌اند نباید بی‌تفاوت باشند.

در این راستا به نظر می‌رسد کارکنان شریف وخدوم دولت باید خود پیش قدم شوند و در هر وزارتخانه و سازمان و یا اداره کمیته ویژه‌ای برای برنامه ریزی و رسیدگی به افراد نیازمند محیط و شهر و اداره خود تشکیل دهند و با اعلام آمادگی برای کسر درصدی از حقوق و مزایای ماهیانه که میزان آن ۲۰ درصد کمتر نباشد طرح هرکارمند یک هم وطن را به اجرا گذارند به نظر می‌رسد با این اقدام به طور میانگین حدود یک میلیون تومان بتوان ماهیانه به افرادی که بعد از کرونا به جمعیت بیکاران نیازمند مستمری اضافه شده‌اند کمک کرد و آنها را به نحو آبرومندانه‌ای از دغدغه حداقل معاش نجات داد. و کمک ‌کنندگان نباید نگران باشند که خودم و خانواده ام دچار مشکل خواهیم شد. قطعاً اینطور نخواهد شد. چرا که اولاً متاثر از شرایط پیش آمده از بیماری کرونا بخشی از هزینه‌های جانبی زندگی در حوزه سفر، تفریحات، ورزش، ایاب و ذهاب، پوشاک و غیره یا کم می‌شود یا میتوان صرفه جویی کرد و بدون اینکه در زندگی شما و خانواده تان خللی ایجاد کند مشکل یک خانواده مستاصل را حل می‌کند. ثانیا بر اساس آنچه از قرآن آموخته ایم با انفاق‌های مالی به نیازمندان خداوند رحمان گشایش‌های بسیار بهتری برای اصحاب بخشش و نیکی ایجاد می‌کند و همه بر این باوریم که شکر نعمت، نعمتت افزون کند و این اقدام شکرانه‌ای است برای سلامتی خود و خانواده مان.

در ضمن این طرح انشاالله با یک تحمل شش ماهه تا یک سال به نتیجه خواهد رسید وچه بسا در طول مسیر منابع جدیدی برای اقتصاد کشور با تدبر مسئولین و تعدیل مشکلات تحریم به لطف خداوند تامین شود. البته شرط توفیق این طرح این است که ابتدا بزرگان هر مجموعه پیش قدم شوند وزرا، معاونین وزرا، روسای سازمان‌ها، استانداران، مدیران کل وزارتخانه‌ها در ستاد‌ها و استانها شایسته است گام اول را بردارند تا به حول و قوه الهی نمایشی از محبت، نوع دوستی، نیک اندیشی، نیکوکاری و همبستگی ملی در جامعه رقم بخورد.

لينك يادداشت در روزنامه آفتاب يزد

لينك يادداشت در روزنامه شرق