شرکت­هایی که بالاترین بهره­‌وری را دارند، چه تفاوت عملکردی با دیگران دارند؟

فعالان کسب و کارهایی که به دنبال شکوفایی عملکرد خود هستند، می­توانند با مشاهده عملکرد شرکت‌هایی که در اوج قله بهره‌وری قرار دارند، مطالب بسیاری بیاموزند. شرکت­های پیشرو معمولاً بزرگتر از سایرین هستند. چنین شرکت­هایی در اکثر بخش­ها و مناطق جغرافیایی وجود دارند.

به گزارش  روابط عمومی  انجمن بهره وری ایران به نقل از پایگاه خبری بهره ورنیوز، فاطمه ماهی‌دشتی‌، کارشناس بهره وری در ترجمه ای اختصاصی از مک کینزی نوشته است:گزارشات موسسه جهانی مک­ کینزی نشان می‌دهد که رشد بهره‌وری ایالات متحده در 15 سال گذشته کاهش­ یافته و به 1.4 درصد رشد سالانه رسیده است (رشد بهره­ وری بلندمدت این کشور از سال 1948، 2.2 درصد بوده است). همچنین در یکی از مقالات هاروارد بیزینس ریویو اشاره شده است که تفاوت قابل توجهی در بهره ­وری شرکت­های پیشرو و سایر شرکت­های هر بخش وجود دارد – شکافی که رو به افزایش است.

بهبود بهره­ وری نیروی کار، موتور شکوفایی اقتصادی ایالات متحده از زمان جنگ جهانی دوم بوده است. اما در 15 سال گذشته، بهره­ وری به طور متوسط ​​تنها 1.4 درصد در سال رشد داشته است، در حالی که نرخ بلندمدت آن از سال 1948 تاکنون 2.2 درصد بوده است.

اگر ایالات متحده بتواند به روند بلندمدت خود بازگردد، می‌تواند تا سال 2030 به 10 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی برسد. و می­تواند از محل بهره‌وری به چالش‌های بلندمدت خود از قبیل بدهی‌ها، کسری بودجه و طی روند گذار از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر پاسخ دهد.

شرکت‌ها نقش مهمی در وقوع معجزه بهره‌وری دارند. تحقیقات تفاوت­های قابل توجهی را در بهره ­وری شرکت­های پیشرو و سایر شرکت­های هر بخش نشان می­ دهند. به عنوان مثال در صنایع ساخت و تولید بهره­ وری شرکت­های پیشرو 5.4 برابر سایر شرکت­ها است. محققان دانشگاهی روندهای مشابهی را در بخش خدمات، به ویژه اطلاعات و ارتباطات ثبت کرده ­اند، که نشان­ دهنده تفاوت فاحش بین شرکت­های پیشرو و سایر شرکت­ها است.

این تفاوت در میزان بهره­ وری شرکت­های فعال در یک بخش اقتصادی در حال گسترش است. تحقیقات نشان می‌دهد که این شکاف در سال 2019، 25 درصد بیشتر از سال 1989 شده است. برخی از تحلیل‌گران بر این باورند که این شکاف رو به رشد نتیجه رشد سریع شرکت‌های پیشرو از یک سو و حاکم بودن رکود بین بقیه شرکت‌ها از سوی دیگر است. این تحلیل نویدبخش این پیام است که اگر شرکت­های راکد بتوانند خود را به شرکت­های پیشرو برسانند، رشد بهره ­وری می­تواند به سطوح تاریخی خود بازگردد.

این شکاف­های بهره ­وری همچنین نشان می ­دهد که شرکت­ها جای زیادی برای کار دارند. تولید بیشتر با نهاده کمتر، یا تولید بیشتر با ثابت نگه­داشتن سطح مصرف نهاده ­ها، به خوبی می­تواند در صورت­های مالی شرکت به شکل حاشیه سود بالاتر و رشد درآمد منعکس شود. و در مجموع، این بهبودهای عملکردی منجر به بهبود بهره­وری کل اقتصاد می­شود.

شرکت­های پیشرو چه به ما می آموزند؟

فعالان کسب و کارهایی که به دنبال شکوفایی عملکرد خود هستند، می­توانند با مشاهده عملکرد شرکت‌هایی که در اوج قله بهره‌وری قرار دارند، مطالب بسیاری بیاموزند. شرکت­های پیشرو معمولاً بزرگتر از سایرین هستند (البته نه همیشه، که در ادامه بحث خواهیم کرد). چنین شرکت­هایی در اکثر بخش­ها و مناطق جغرافیایی وجود دارند.

وجه اشتراک آنها یک نقشه بازی با چهار عنصر زیر است:

با کمک دیجیتالی­ شدن برای خود خلق ارزش می­کنند

تحقیقات انجام ­شده در بازه زمانی 1989 تا 2019، همبستگی قوی را بین رشد بهره ­وری بخش­ها و سطح دیجیتالی­ شدن آنها نشان می­ دهد. همچنین محققان ارتباط مشابهی را بین بهره­ وری شرکت و دیجیتالی­ شدن آن نشان داده ­اند. شرکت­های پیشرو نوآوری فناورانه بالاتری نسبت به سایر شرکت­ها دارند.

با این حال، بسیاری از شرکت­هایی که بر روی فناوری­های خود سرمایه­ گذاری می­کنند، از مزایای آنها بهره ­مند نمی­ شوند. تحقیقات مک‌کینزی نشان می‌دهد که شرکت‌ها معمولاً تنها حدود 25 تا 30 درصد از ارزش مورد انتظار از تحولات دیجیتالی خود را درک می‌کنند. عمده این امر به دلیل به روز نکردن صحیح استراتژی و مدل کسب و کار شرکت به نحوی است که بتواند از حداکثر نقاط قوت فناوری دیجیتال جدید استفاده کند.

شرکت­های پیشرو اهداف تجاری جسورانه ­ای را برای خود تعیین می­کنند که دستیابی به این اهداف به واسطه استفاده از فناوری برایشان امکان­پذیر می ­شود. شرکت­های پیشرو به جای تقویت روش‌های کار موجود، با هدف دیجیتالی کردن عملیات و بهره‌گیری از مزایای فناوری، سازمان خود را باز تعریف می‌کنند. و مسئولیت­پذیری در برابر نتایج حاصل از این بازتعریف را در سراسر سازمان خود نهادینه می­کنند.

شرکت­های پیشرو بر روی دارایی­های نامشهود سرمایه­ گذاری می ­کنند

شرکت‌های پیشرو پا را فراتر از سرمایه‌گذاری بر روی فناوری گذاشته و روی دارایی‌های نامشهود مکمل مانند تحقیق و توسعه، مالکیت معنوی و گسترش مهارتی نیروی کار خود سرمایه ­گذاری می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که شرکت‌های پیشرو 2.6 برابر بیشتر از سایر شرکت‌ها بر روی دارایی‌های نامشهود سرمایه‌گذاری می‌کنند.

بسیاری از این شرکت­ها، چشم انداز بلندمدتی دارند. چنین سرمایه‌گذاری‌هایی سبب ایجاد منحنی J بهره‌وری می‌شود، یعنی حالتی که در آن منافع اولیه حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها اندک است، اما در طول زمان این منافع اندک به سرعت با یکدیگر هم افزایی ایجاد کرده و سبب خلق ارزش بلندمدت زیادی برای شرکت می­شوند.

شرکت­های پیشرو نیروی کار آماده برای آینده تربیت می­کنند

شرکت‌های پیشرو استعدادهای مورد نیاز خود برای بهره‌گیری حداکثری از فناوری را از طریق جذب استعدادهای برتر یا سرمایه‌گذاری داخلی برای افزایش مهارت‌ کارکنان خود، تامین می‌کنند.

هم استعدادهای برتر و هم مدیران آشنا با فناوری برای هدایت موفقیت­آمیز شرکت دیجیتالی­شده ضروری هستند. رهبران با درک ارزش تجربه کارکنان، سرمایه‌گذاری بر روی برنامه‌های آموزشی ضمن خدمت و تعریف سیاست‌هایی برای حفظ کارمندان باتجربه، در جنگ استعدادها پیروز می‌شوند.

شرکت­های پیشرو رویکرد سیستمی اتخاذ می­کنند

شرکت­های پیشرو معمولاً تفکر سیستمی دارند و به دنبال فرصت­هایی برای دسترسی به بازارهای جدید یا همکاری خلاقانه با سهامداران هستند.

شرکت‌های با عملکرد بالا تمایل بیشتری به زنجیره‌های ارزش جهانی دارند. زنجیره ­هایی که به آنها امکان دسترسی به بازارها، ایده‌ها و استعدادهای جهانی را می‌دهند. این شرکت­ها با همکاری تامین­ کنندگان و مشتریان خود سعی می­کنند اکوسیستم های جدیدی را شکل دهند که سبب هم ­افزایی و خلق ارزش مشترک شوند. آنها همچنین به دنبال فرصت‌هایی برای همکاری نزدیک‌تر با همتایان خود در بخش عمومی برای حل چالش‌ شناسایی استعدادهای ماهر و تامین زیرساخت‌های فیزیکی هستند.
لینک خبر: https://bahrevarnews.ir/?p=11317