رئیس سازمان ملی بهرهوری ایران در بیستمین همایش تعالی سازمانی در ارتباط با بهره وری و رشد آن در ایران بیان کردند :
رشد پایدار بدون افزایش بهرهوری، امری محال است. تجربه و علم بشر نشان داده است که تا زمانی که کیفیت رشد اقتصادی به واسطه بهرهوری ارتقا نیابد، هرگونه رشد کمی، ناپایدار خواهد بود. به عبارت دیگر، صرف وجود منابع، بدون استفاده هوشمندانه و بهره‌ورانه، منجر به دستیابی به اهداف نخواهد شد.نوآوری و نفوذ فناوری، دو رکن اساسی در ارتقای بهرهوری هستند. نظام تدبیر و نظام نوآوری، دو بالی هستند که باید همگام با یکدیگر حرکت کنند تا رشد بهرهوری در کشور رقم بخورد.
رشد 50 ساله بهرهوری در کشور حدود یک درصد بوده است که با عدد مطلوب فاصله زیادی دارد. این در حالی است که کشورهای شرق آسیا به رشدی حدود 8 درصدی در این زمینه دست یافته‌اند. به عنوان مثال، طبق گزارش سازمان بهرهوری آسیایی، کشور سنگاپور بالاترین سطح بهرهوری را در آسیا به خود اختصاص داده است.
رشد بهرهوری در کشور طی دو سال گذشته 3.7 درصد بوده است که از این میان، 3.7 درصد از محل بهرهوری و 0.5 درصد از محل سرمایه‌گذاری تأمین شده است. به عبارت دیگر، بیش از 75 درصد رشد اقتصادی کشور از محل بهرهوری بوده است. با این وجود، تداوم این رشد برای 10 سال، ضرورتی انکارناپذیر است که ریشه‌های آن در تحریک نوآوری و نفوذ فناوری نهفته است.
بهرهوری به دو شاخه کوتاه‌مدت و بلندمدت تقسیم می‌شود. مدیران برای تضمین بقا و موفقیت سازمان خود در بلندمدت، باید برنامه‌های خود را در سبدهای بهرهوری کوتاه‌مدت و بلندمدت تعریف کنند. برنامه‌های کوتاه‌مدت بر افزایش کارایی و خلق ارزش در شرایط موجود تمرکز دارند، در حالی که برنامه‌های بلندمدت بر نوآوری و خلق ارزش در درازمدت (به عنوان مثال، پروژه‌هایی با بازدهی 5 ساله) متمرکز هستند.
عدم ثبات در مدیریت کسب‌وکارهای بزرگ کشور، به‌خصوص شرکت‌ها و سازمان‌هایی که با دولت مرتبط هستند، مانعی در توجه به برنامه‌های بلندمدت بهرهوری به شمار می‌رود.در حال حاضر، حوزه نفت و گاز با 12 درصد رشد، بالاترین رشد بهرهوری را در بین زیرگروه‌های بخش‌های اقتصادی کشور داشته است. در سایر بخش‌ها مانند صنعت، معدن و خدمات نیز شاهد رشد قابل قبولی در بهرهوری بوده‌ایم. با این وجود، در حوزه کشاورزی، شاهد رشد منفی بهرهوری هستیم. از طرفی، متوسط عمر بهره‌برداران در این حوزه 54 سال برآورد شده است. خروج نیروی کار از این بخش، بدون جایگزینی مناسب، امنیت غذایی کشور را تهدید می‌کند و نیاز به تصمیمات فوری و آنی دارد
